Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

-->

ΕΝΟΤΗΤΑ 43

Η Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Η δικτατορία της 4^ης Αυγούστου 1936

Στις 25 Μαρτίου 1924 ανακηρύσσεται από τη Βουλή, μετά από πρόταση του πρωθυπουργού Αλεξ. Παπαναστασίου, η Β΄ Ελληνική αβασίλευτη Δημοκρατία.

Το νέο πολίτευμα είναι ασταθές. Το 1925 ο Θεόδωρος Πάγκαλος επιβάλλει δικτατορία που ανατρέπεται λίγο αργότερα από τον Γ. Κονδύλη.

Στις εκλογές του 1928 επικρατεί το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Ο Βενιζέλος δίνει βαρύτητα στην ανόρθωση της οικονομίας, στην εδραίωση της δημοκρατίας, στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (δημοτική γλώσσα στο γυμνάσιο, ενίσχυση πρωτοβάθμιας και τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης κ.λ.π. ), στην φιλική εξωτερική πολιτική προς τους γειτονικούς λαούς. Το 1929 ψηφίζεται το «Ιδιώνυμο», νόμος που δίνει το δικαίωμα στο κράτος να τιμωρεί όποιον διαδίδει επαναστατικές ιδέες. Έτσι νομιμοποιήθηκαν οι διώξεις κατά των κομμουνιστών και όσων συμμετείχαν σε κοινωνικούς αγώνες.

1933: επικράτηση αντιβενιζελικών κομμάτων με πρωθυπουργό τον Π. Τσαλδάρη.

1935 : ανατροπή του Τσαλδάρη από τον Γ. Κονδύλη, ο οποίος προχωρεί σε παλινόρθωση της μοναρχίας. Ο Γεώργιος Β΄ επιστρέφει και διορίζει πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά. Ακολουθούν αιματηρές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και αλλού. Στις 4 Αυγούστου του 1936 επιβάλλεται δικτατορία από τον Μεταξά και τον Γεώργιο Β΄.

Η δικτατορία της 4^ης Αυγούστου οργάνωσε το κράτος κατά τα πρότυπα της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας. Ωστόσο δεν είχε ισχυρή κοινωνική στήριξη. Ο Μεταξάς οργάνωσε τη φασιστική νεολαία (ΕΟΝ), χρησιμοποίησε την προπαγάνδα και πήρε μέτρα υπέρ των εργατών και των αγροτών (Ι.Κ.Α.). Δημιούργησε ένα αυταρχικό κράτος και έκανε πολιτικές διώξεις. Στην εξωτερική πολιτική προσανατολίστηκε υπέρ της Μεγ. Βρετανίας.