Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

ΕΝΟΤΗΤΑ 44

Το προσφυγικό ζήτημα στην Ελλάδα κατά τον Μεσοπόλεμο

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει η Ελλάδα την εποχή του Μεσοπολέμου ήταν το προσφυγικό ζήτημα δηλαδή η στέγαση και η επαγγελματική αποκατάσταση των προσφύγων.

750.000 πρόσφυγες οδηγήθηκαν στη Μακεδονία και στη Θράκη γιατί εκεί υπήρχαν διαθέσιμες γαίες αλλά και για να ενισχυθεί το ελληνικό στοιχείο σε εκείνες τις περιοχές.

Στις πόλεις ιδρύθηκαν προσφυγικοί συνοικισμοί ενώ οι πλούσιοι διάλεγαν τις περιοχές που κατοικούσαν.

Η στάση των γηγενών απέναντι στους πρόσφυγες ήταν αρνητική. Πίστευαν ότι τους πήραν τη γη που θεωρούσαν δική τους, προσφέρανε φθηνά την εργασία τους χαμηλώνοντας έτσι και τις αμοιβές των ντόπιων, ήταν βενιζελικοί, είχαν περίεργα ονόματα, έτρωγαν άγνωστα φαγητά και οι γυναίκες τους δούλευαν σε ξένες δουλειές. Έτσι το «πρόσφυγας» ήταν απαξιωτικός χαρακτηρισμός.

Ωστόσο η άφιξη των προσφύγων σφράγισε τη νεοελληνική κοινωνία.

Σε πολιτικό επίπεδο εγκαταλείφθηκε η Μεγάλη Ιδέα, ενισχύθηκε η εθνική ομοιογένεια, το ελληνικό στοιχείο σε Μακεδονία και Θράκη και ο σοσιαλισμός.

Σε οικονομικό επίπεδο αναζωογονείται η αγροτική οικονομία, το εμπόριο και η βιομηχανία.

Σε κοινωνικό επίπεδο φέρνουν νέο τρόπο ζωής , συνήθειες, μουσική, κουζίνα. Βοηθούν στην έξοδο της γυναίκας στην αγορά εργασίας. Δίνουν νέα πνοή στα Γράμματα και στις Τέχνες ( σημαντικοί λογοτέχνες κατάγονταν από τη Μικρασία.