Η
ωρίμανση της βιομηχανικής επανάστασης
Βιομηχανική
επανάσταση είναι το φαινόμενο της
μετάβασης από την αγροτική-χειροτεχνική
οικονομία στη βιομηχανική και οι
οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και
πολιτισμικές αλλαγές που αυτό προκάλεσε.
Ξεκίνησε στην Μ. Βρετανία στα
1750-1780, εξαπλώθηκε στα μέσα του 19ου
αιώνα στη βόρεια Ευρώπη και από τα μέσα
του 19ου και ύστερα σε όλη την
Ευρώπη και στις Η.Π.Α. Κύρια
χαρακτηριστικά της είναι :
- Η εκτεταμένη χρήση τεχνικών μέσων.
- Αξιοποίηση νέων μορφών ενέργειας.
- Εφαρμογή καινοτομιών στη μεταλλουργία.
- Συγκέντρωση των εργαζομένων στα εργοστάσια.
- Υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Κύριοι πόλοι
εκβιομηχάνισης ήταν η υφαντουργία και
η μεταλλουργία.
Βιομηχανικοί
κλάδοι που αναπτύχθηκαν ήταν: η χημεία
και ιδιαίτερα η οργανική χημεία που
επέτρεψε την παραγωγή βαφών, λιπασμάτων,
πλαστικών υλών, εκρηκτικών, φαρμάκων,
ψυγείων, φωτογραφικών και κινηματογραφικών
ειδών.
Άλλη σπουδαία
καινοτομία της εποχής ήταν ο ηλεκτρισμός.
Στις συγκοινωνίες:
ο σιδηρόδρομος, το ατμόπλοιο, το αυτοκίνητο
και οι πειραματισμοί για αεροπλάνα.
Το πετρέλαιο
αποκτά αξία αφού είναι το καύσιμο των
κινητήρων.
Η επικοινωνία
διευκολύνεται με την χρήση μέσων
μετάδοσης ήχου σε μεγάλες αποστάσεις.
Ο νέος τρόπος
οργάνωσης της οικονομίας ονομάστηκε
καπιταλισμός ή κεφαλαιοκρατία.
Ιδεολογικά στηριζόταν στον οικονομικό
φιλελευθερισμό. Τα κύρια χαρακτηριστικά
του ήταν:
- Οι επιχειρηματίες μπορούσαν να κάνουν ό,τι ήθελαν για να κερδίζουν.
- Το ατομικό συμφέρον θεωρούνταν σημαντικότερο του κοινωνικού.
- Δημιουργήθηκαν εταιρείες με τη συμμετοχή πολλών κεφαλαιούχων (χρήση μετοχών).
- Δημιουργήθηκαν μεγάλες τράπεζες.
- Δημιουργήθηκαν ολιγοπώλια και μονοπώλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου