ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΩΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ

-->

ΕΝΟΤΗΤΑ 19

Από την 3^η Σεπτεμβρίου έως την έξωση του Όθωνα (1862)

Το 1844 θεσπίζεται το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας. Τη νομοθετική εξουσία την ασκούν ο βασιλιάς, η Γερουσία (που τα μέλη της εκλέγονταν από τον βασιλιά) και η Βουλή (που τα μέλη της εκλέγονταν από τον λαό). Την εκτελεστική, ο βασιλιάς μέσω υπουργών που ο ίδιος διόριζε. Ο βασιλιάς διόριζε και έπαυε τους δικαστές. Το σύνταγμα είχε κάποια φιλελεύθερα στοιχεία που αφορούσαν τις ατομικές ελευθερίες.

Η διαμάχη αυτοχθόνων (Ελλήνων γεννημένων στις περιοχές που εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος)-ετεροχθόνων(Ελλήνων γεννημένων σε περιοχές που δεν ανήκαν στο ελληνικό κράτος): Οι αυτόχθονες διαμαρτύρονταν ότι τους έπαιρναν οι ετερόχθονες τις θέσεις στη δημόσια διοίκηση. Αποφασίστηκε να μην διορίζονται οι ετερόχθονες σε θέσεις διοίκησης και να μπορούν να εκλεγούν βουλευτές μόνο σε οικισμούς ετεροχθόνων.

Οι υπερεξουσίες του βασιλιά νοθεύουν το δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματος. Στις εκλογές του 1844 χρησιμοποιούνται αθέμιτα μέσα επηρεασμού των ψηφοφόρων.

Ο Κωλέττης πρώτος χρησιμοποιεί τον όρο Μεγάλη Ιδέα. Σύμφωνα με αυτήν για να αναπτυχθεί η χώρα έπρεπε να διευρυνθούν τα σύνορα ώστε να περιλάβουν περιοχές με ελληνικούς πληθυσμούς που βρίσκονταν κάτω από ξένη κυριαρχία. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία ονομάστηκαν αλύτρωτοι και η πολιτική που στόχευε στην ένταξη τους στο ελληνικό κράτος αλυτρωτισμός. Η Μεγάλη Ιδέα υιοθετείται ως επίσημη ελληνική πολιτική μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα.

Με αφορμή τον Κριμαϊκό πόλεμο (Ρωσίας εναντίον Τουρκίας) οργανώθηκαν εξεγέρσεις στην αλύτρωτη Ελλάδα που απέτυχαν με την επέμβαση των Άγγλο-Γάλλων.

Το Χάτι Χουμαγιούν ( μεταρρυθμίσεις με στόχο τη διασφάλιση της ισότητας των υπηκόων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας) εγκαινιάζει μια περίοδο ανάπτυξης του ελληνισμού στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Η βαθμιαία αστικοποίηση της Ελλάδας δημιουργεί μια γενιά πολιτικών με φιλελεύθερες ιδέες. Έτσι την περίοδο 1859-1862 ενισχύεται το κοινωνικό ρεύμα εναντίον του Όθωνα. Τον Οκτώβριο του 1862 κηρύχθηκε έκπτωτος και φεύγει από την Ελλάδα.